W diecie nowotworowej ważne jest, aby była ona odpowiednio zbilansowana. Odżywiony organizm chorego ma większą szansę na podjęcie walki z chorobą. Ważne jest, aby jak najwcześniej włączać odpowiednio zbilansowane pożywienie, ponieważ zmniejsza ono ryzyko wszelkich powikłań, a nawet jest w stanie skrócić czas hospitalizacji. Istotne jest, aby uświadamiać chorych i ich rodziny, że prawidłowe odżywianie jest równie ważne, jak odpowiednio dobrana terapia onkologiczna. 

Pacjent, który ma dobrze zbilansowaną dietę:

☑lepiej reaguje na leczenie;

☑ma lepsze rokowania;

☑krócej przebywa w szpitalu;

☑ma większe szanse uniknąć powikłań pooperacyjnych;

☑rzadziej zapada na infekcje dzięki sprawniejszemu funkcjonowaniu układu immunologicznego;

☑występuje u niego mniejsze ryzyko zakażeń;

☑szybciej odzyskuje siły.

Dieta – przede wszystkim białko

Bez względu na to na jakim etapie leczenia jest chory, ważne jest, aby zwrócić szczególną uwagę na ilość białka zawartej w codziennej diecie. Chory potrzebuje białka więcej niż do tej pory i powinno ono stanowić część każdego posiłku. Dzięki białku nasz układ odpornościowy sprawniej radzi sobie z chorobą, a komórki, które uległy uszkodzeniu podczas leczenia onkologicznego, szybciej będą się regenerowały. 

Należy jedna pamiętać, że chory nie może eliminować ze swojej codziennej diety białka zwierzęcego. Prawidłowy metabolizm białek i uruchomienie procesu naprawczego komórek jest możliwe przy dostarczaniu odpowiedniej ilości węglowodanów złożonych.

Pacjenci z chorobą nowotworową stanowią grupę, która bardzo często boryka się dodatkowo z problemem niedożywienia. Specjaliści zauważyli, że na niedożywienie najczęściej narażeni są pacjenci z takimi nowotworami:

👉rak trzustki – 80-85%

👉rak żołądka – 65-85%

👉rak głowy i szyi – 65-75%

👉rak przełyku – 60-80%

👉rak płuca – 45-60%

👉rak okrężnicy – 30-60%

👉rak układu moczowego – 10%

Problem niedożywienia wśród pacjentów onkologicznych wynika z kilku kwestii. Po pierwsze pacjenci z powodu choroby spożywają mniej pokarmów.
Po drugie chorzy pacjenci mają większe zapotrzebowanie na energię niż osoby zdrowe nawet o 25%. Dodatkowo u wielu osób dochodzi do zaburzeń metabolizmu białek i wystąpienia ujemnego bilansu azotowego. Aktywność prozapalnych cytokin powoduje utratę mięśni szkieletowych nawet wtedy, gdy ilość pokarmu i insuliny jest na poziomie sprzed choroby. Dlatego tak bardzo istotne jest, aby dieta chorego była odpowiednio zbilansowana i miała ona odpowiednio dobrane proporcje.